Ey Hayat
Dışarıda yağmur
kovadan boşanırcasına
seller akıyor,
çatı dövülüyor aralıksız...
nefesimi tuttum bekledim...
ne bir hışırtı,ne bir ses...
*
kapıldım çocukluğuma;
gök gürlüyor,
dağa çökmüş siyah bulutlar
gece karanlığı gibi...
şimşekler çakıyor,gürültü ve
aydınlık sarıyor alemi...
*
ben
koşuyorum akranlarımla
dere kenarına ...
sanki seyir terası
göz gözü görmüyor
derede akan çamurlu sellerle
ortalık toz duman...
*
Bütün
köy halkı telaş içinde koşuyor
bir bu yana bir o yana
köy çocukları korkusuz toplanmış
dere kenarına...
koparken kayalar topraktan
biz haykırıyoruz
*
çınlıyor ortalık bağırtıdan
bir el sarıyor
küçücük bedenleri korkuyla,
sellere kapılmadan
uzaklaşmaya çalışıyorlar
dere yatağında
*
büyük
dalgalara sürükleniyor,
kocaman kocaman kayalar
yuvarlanıyor,
dalgalara kapılmış
hayvan leşleri ve arasında
kökünden
sökülmüş ağaç kütükleri ,
bir çamur
deryası sürükleniyor ırmaklara...
*
aniden bir sessizlik çöktü;
ortalık süt liman...
kesilen elektrikler geldi
mumlar söndü...
uyandım
ben irkilerek hayal dünyamdan
yüreğim cız yaparaktan...
*
''insan bir yedisinde ,
bir de yetmişinde çocuk olur derler''
tam
ortasına düştüm dört ayak üstüne...
ne hayat beee...!
hep arıyorum geçmişimi,
neden görmüyorum bu günü...
*
gençlikte
sorsaydınız geleceğimi;
kahkahalarla
anlatırdım size hayallerimi
düşünmeden
takıldım hayallerimin peşine
yollarım
keşişti talihimle gurbet ellerinde...
*
korkusuz
direndim hayatın zor engellerine
başardım
sonunda zoru kendi kendime
zalim felek
vurdu beni tüm sevdiklerimle
dertler
bırakmadı peşimi gurbet ellerinde...
*
Umut
bitmedi tükenen yıllara
sağalmadı
yüreğimdeki derin yara
direndim
sonuna kadar savaşıma
kaldım
çaresiz yalnızlığımla başbaşa...
*
cesaretle yürüyor,
direniyorum yarınlara...
korkutmaz gökgürültüsü
ıslanırım
yağan yağmurlara
hayallerim
hala uyur bulutlar da...
*
sevgim takılır rüzgara
aşkım bitmez dağlara
yürürüm
hayatın çetin yollarına
yüzerim
denizin dalgasında
uzanırım
Alanya'nın ince kumlarına
yürürüm Akdeniz Bulvarı'nda
mutluluk huzur
ararım iğne ile kara toprakta...
*
Offf anam offf...
ne çok
dertleri savurmuşum
yeni
başlangıçlar yapmışım
hayata küsmemiş,
sevdiklerime dört elle sarılmışım...
bazen
sürünerek bazen yürüyerek
aşmışım yüce dağları...
*
bulutlarda uyumuş,
rüzgara asılmış
yağmura ıslanmış
sellere kapılmış
ırmaklara çağlamış
denizlere dolmuşum...
*
boğulmadan
hayata dönmüşüm
can simidim
canda can bulmuşum...
Ey hayat
sen nelere kadirsin
umutsuz yerde
umut olur bitersin,
yaşamıma huzur ve mutluluk verirsin ...!
13 OCAK 2001 Alanya
Hayriye AygülKayıt Tarihi : 18.1.2018 00:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hayriye Aygül](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/18/ey-hayat-170.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!