Ey Hayat! .. Şiiri - Selahattin Yetgin

Kudurmuş bir yaz sıcağı dans ediyor avuçlarımda
Henüz yudumlanmamış mutluluklar mataramda
Duyulsun diye yüzünü sıvazladığım sevinçlerim var
Aleve sarılmış toy üzünçlerim yüreğimi yakmakta

Hangi kelimeye yüklesem şimdi utkusuz hüznümü!
Göğsümde kocaman bir ateş, soylu direncimi dağlıyor
İnliyor kahrımın yaman sabrı, ruhum neden yanıyor!
Ruhumda yaman bir acı, sorgular içten içe kanıyor

Dağlar sağır, denizler ırak, hangi ateş yangınımı alır!
Katran sıvamayın gözlerime, şu yılgın acılarımı azdırır
Yaşama dair kutsiyetimi çaldılar, şarkılar hüzne çağırır
Sürüklesin beni yokluk, umutlar artık yamalı bir çadır

Çöz sargılarını yaramdan, uğultulu ormanlara dalayım
Çaresiz bedenimi kızgın kumlara at, cılız bir yankı olayım
Unutulmuş sevişmelerin soğuk yatağında kaskatı kalayım
‘Ey hayat söyle bana, sahte cennetinde nasıl yaşayayım’!