Ey hayat ! Şiiri - Sedat Yükseker

Kendimi platonik bir ovanın
prensi zannediyorum.
Zannedilir hep burumlarda
çıkışa yarınlar.
Ben yarını bugün zannediyorum
içim acıyor,
düne bugün diye...
Bir çoğunun
kader diye iç çektiği,
bazen sızlandığı,
bazense kendini avuttuğu düşüncelere
okadar yabancı,
okadar vurdumduymaz
ve okadar uzaktım ki
yaklaştım uzaklaştıkça yalnızlığa.
ey hayat
ıslak dudaklarında
nem tutmamış
kuru sözcüklere baktım...
Bir çöl kadar ıslak
bir keşiş kadar cahilce
ben.....