Ey Halep sen bizlerin yüreğinde yarasın,
Tarihin akışında vazgeçilmez mirassın.
Unutulmaz tarihin şimdi olmuş tarumar,
Derdinle bizar olduk nasıl gelecek bahar.
Ey Halep hasretinle yanıyor yüreğimiz,
Tükenip gidişine akıyor gözyaşımız.
Sanki silinir gibi sönmeyen ateştesin,
Sana ulaşılmıyor görünmüyor nerdesin.
Ey Halep seni yıkmak dünyanın kari değil,
Çünkü yanıp yıkılmak sana hiç layık değil.
Bu dünya hayatında elbet sana da yer var,
Son demini yaşayan zalimler elbet susar.
Ey Halep bilmelisin yanıyoruz derdinle,
Gece gündüz yapılan duamız hep seninle.
Çünkü zulüm devamsız elbet sonu gelecek,
Dayanma gücün vardır hep karşı direnecek.
Ey Halep sakin belde ne haldesin kim bilir,
Sana uzanan eller mutlak bir gün kırılır, .
Dilek ve temennimiz isteriz zulüm bitsin,
Halep artık yanmadan yeter ölümler dinsin.
Kayıt Tarihi : 25.12.2016 11:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Mesut Özbek
TÜM YORUMLAR (14)