Ey hak, ne vakit gülecek bahtı salah!

Niçin
ümmet-i can mahkum
Esaretin zilletinde
adeta soluksuz bir lokum

Ezen belli,
azilen iradenin nerde
kaldı şevki ve cesareti

Adeta boy
gösteriyor umudun
solgun nazarları timsali

Cehdin ve aşkın
ne zaman tesir edecek
gönüllerde ki inşirah nişanesi

Garp,
her vakit mi hükmedip,
nefisler kölelik edecek

Runun
firkati lahzanın
ümitlerinde mi sürünüp sönecek

Ne vakit
secdeler aşkın afakında
gönüllere sürur bahşedecek

Azim,
iradeye hükmedip, akıl
ve izanın alinde esirlik bitecek

Gülmeye
hasret yüzler, titreyen
ürkek gönüller saadete erişecek

Sefil kimdir,
aidiyetine sadakat
göstermeyen nefesin süretidir

İhsan
hangi vakitte ruhuma hükmedip,
vecdime geçit verecektir

Sevdasına
ram olduğum müjde, takiye
içinde nasıl el verecektir

Hüzün dinecek,
sevinç sinelerde filizlenecek,
ruha refakat edecektir

Dul kalan nisanın,
yetim kalmış mahzunun,
ağlayan ananın çığlığı dinecek

Nur dilerken,
nar yüreğimizi vuruyor,
sukutumuz artıyor

Sesssiz
çığlıklar artık gönüllerin
mizanında niçin duyulmuyor

Ömür göçerken,
nefs her zaman haddini
aşarken taklit nüksediyor

Sanki
süretler hüküm sürerken, gönüller
çaresiz sukunete göç ediyor

Akıl
edebe muhtaçken,
iradeler köleliğe yöneliyor,
gazlerden kan geliyor

Kitab-ı celil
yerzünün en çok okunan
kitabıyken neden sineye işlemiyor

Şehrine
muhtaç olan lisan hala garipliğin
sahrasında sessizce ağlıyor

Garbın lehçesi
ne kadar cazip geliyor,
her nefes onun dilini talim ediyor

Oysa ruhun
ve kalbin sırrı ihmal ediliyor,
taklit üzre aşktan söz ediliyor

Hangi nefes
bir role soyunsa, sinesinin kitabını
anlamadan oynuyorsa gam veriyor

Ey Rabbim
sen bilirsin, sen gönüllerin
sahibi ve en yakın bir rehbersin

Neden
bu kesmekeşlik yaşanır gönlün
sahnesinde, bahtın hak lehçesinde

Hakikat
niçin yadın hasreti çekilen vecdinde,
ruhun sessizliği kimin nezninde

İrade
senin bahşettiğin bir nimetse,
acziyetim ve zafiyetim neyin derdinde

Yarab sen bilirsin,
sen esirgeyen ve bağışlayan
bir Rabsin,umudum senin nasibinde