Ey HAK Şiiri - Yakup Şimşek

Haddim değil sana yazmak
Affına sığındım içimden geldi yazmak
Seni bilmek senle olmak senle yaşamak
Beni benden iyi bilen sen
Bende isterim seni bilmek ey HAK

uFACIK BEYNİMİZLE İSTERİZ SANA ULAŞMAK
Oysa insan varlığına ister İSPAT
GÖZÜN GÖRDÜĞÜ ALEME BAKARAK
Utanmadan arlanmadan almaz bir böcekden ibret
Ateşden uzak oysa bedeni ateşe atarak
BİLMEDİK SENİ EY HAK

Evrende bir nokta bile olamayan beşeriyet
Kurmak ister aleme bencilliğiyle hakimiyet
Nefsi için yapdığı her kötulukde arar iyi niyet
Oysa başı belli sonu belli
Beşeriyet hep SENİ anlamakda zorlanmakda
SEVEMEDİK SENİ EY HAK

Her ayeti süreyi haşa şiir sandık
Hem şeytana hemde nefsimize kandık
Kendi oyunumuza kendimiz nedense hep kandık
Bu fani hayati boş bildik hep oyalandık
GÖREMEDİK HAKİKATI EY HAK

Ufacık yer sarsıntısında beşeriyet kaldı çaresiz
Bilemedik alem kaç sefer kaldı GÜNEŞSİZ
Bir gül hiç büyürmü aşkıs sevgisiz
Oysa günahlar işleniyor hep sessiz sessiz
Ah bir becersek yaşamayı BENSİZ
O ZAMAN ANLARDIK SENİ EY HAK

Nice peygamberler emirlerini getirdi dile
Seçdik narı ateşe atladık bile bile
Günahlar işledik sevinerek güle güle
Öfke kin nefret işledi içimize hasretik sevgiye
DÖNÜŞÜMÜZ SANADIR ANLAYAMIYORUZ EY HAK

Sefil yakup sözü kendi nefsine bilemedi sefillik halini
Kimi zaman güldü kimi zaman ağlar gördü halini
Beni benden iyi bilirsin görürsün her halini
İsyanı kendine narı kendine af diler SENDEN
Afi dilemesi gönülden ancak sen anlarsın halinden
GELDİK KAPINA BOŞ ÇEVİRME EY HAK
ÇEVİRİSEN YOK BAŞKA KAPI NEYLERİZ EY HAK