Ey Güzelim Şiiri - Murat Çetin

Güzele gönül verenim.
Yoluna güller serenim
Sonu olmaz aşkı yerenim
Sevdiğimsin sen ey güzelim.

Olsan da evli ve çocuk sahibi
Ferman dinlemiyor gönül katibi
Seni görmeme engel olsa da kar, tipi
Sevdiğimsin sen ey güzelim.

Birleşemese de bedenler, kalpler bir ya
Bitmesini istemediğim sanki bir rüya
Zamansız karşılaştırdı bizi zalim dünya
Sevdiğimsin sen ey güzelim.

Seni tanıdım uykudan oldum
Yaprak misali sarardım soldum
Yine de mutluluğu sende buldum
Sevdiğimsin sen ey güzelim.

Doğru değil aslında bu yaptığımız
Mantık yolundan saptığımız
Ahirette ne der Taptığımız
Sevdiğimsin sen ey güzelim.

Aslında sen bana yasak meyvesin
Dur, hemen kırılmasın hevesin
Her zaman ensemde nefesin
Sevdiğimsin sen ey güzelim.

Çaresi sensin şu kanayan yaramın
Olayım her an düğünün, bayramın
Anla artık anla, sana hayranım
Sevdiğimsin sen ey güzelim

Saçıma aklar düşse ne çıkar
Elalem nereye kadar can sıkar
Ayrılık bile bu aşktan bıkar
Sevdiğimsin sen ey güzelim.

İnmese bir lokma mideme, sevgin doyurur
Sussa da dilin, sevdanı gözün duyurur
Elinden geleni yapsa da şu gurur
Sevdiğimsin sen ey güzelim.

Bilmezdim sevmenin güzel olduğunu
Sevince kalbe huzur dolduğunu
Benim sende, senin bende yok olduğunu
Sevdiğimsin sen ey güzelim.

Yaşamın güzelliğini sözünde buldum
Sevgi dolu kalbini gözünde buldum
Benim için yaşadığını, özünde buldum.
Sevdiğimsin sen ey güzelim.

Senle gidip senle geliyorum
Çok garip bu aşk, biliyorum
Elimde değil seni çok seviyorum
Sevdiğimsin sen ey güzelim.

Sonu görünmez bir yola girdik
Uyanıversek rüyadan, kendimize gelirdik
Neden, niçin yanlış yaptık, bilirdik
Ama yine de
Sevdiğimsin sen ey güzelim.

Bir araya hiç gelmesekte
Felekten hep sille yesekte
Olmayacak duaya amin desekte
Yine de, yine de, inadına
Sevdiğimsin sen ey güzelim

......nisan 2000