Tarih’in dört bin yıl önce başlamıştı senin
Nelere göğüs gerdin de ayakta durdun
Ne Ermeniler, ne Sasanilere kandın
Hangi Bizans’mış seni alacak
Hangi Huri’ymiş sahip olacak.
Buram buram kokan sevdiğim şehrim.
Anlat bana..?
Kara kışında gezdiğim Van’ım
Mazideki gülüşünü seveyim
Ne umutsuz sevdaların oldu
Ne dermansız dertlerin
Ne felaketlerle boğuştun
Yek başına …
Bir bilseler..!
Ayaktasın işte
Dimdik ayakta..
Herkes hüzünlerin koynunda yatarken
Eller yükselmiş semâya kalkarken,
Uyumayan sen
Düşmanı yenen sen
…
Ey güzel şehir…
Aşk kokuyor her yanın
Sensizliğin sessizliğinde,
Özlüyorum şimdi seni
Sırrının kimse bilmesin
Kimseler duymasın seni
Sevdiğim şehirsin sen
Sus..!
Sen de söyleme
Ne Gevaş ne Edremit ne Muradiye…
Çatak, Erciş siz de susun
Göle dökülen akarsuyum benim.
Ne acı soğukları bahara kavuşturdun sen…
Bizi de kavuştur
Sokaklarında …
… 31/12/2012
Kayıt Tarihi : 21.9.2016 20:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)