Ey Güzel İstanbul Şiiri - Hüseyin Sönmez

Bir şefkat şehri İstanbul,
Nice baharlar yaşadım,
Bu yerde.
Çareler aradığım her
Derde,
Dermanı burada buldum.

Harikaların beşiğini
Burada salladım.
Burada aç kaldım.
Burada doydum.

Ne zaman üzüldüm, ağladım,
Yandım,
Dört köşesinden akan
Pınarlarından
İçerek kandım.

Ey güzel İstanbul!
Senin mazinin,
Göğsüne başımı koyup,
Manalı huzura daldım.

Bir rüzgâr oldun.
Sevdiklerimin eşiğine
Bıraktın beni.
Affın büyüklüğünü,
Merhametin tatlılığını,
Sende aldım.
Ben seni sevdim.
Seninle yaşadım.
Hep sende kaldım.

Ak sümbüller,ebru laleler
Mor salkımlar
Kokladım sende.
Şu aciz,cılız,kirli
Bedende,
Hep sen vardın.

Bir tutkuydu,
Boğazın,Haliçin
Süleymaniyen,
Ayasofyan,
Sultan Ahmedin.

Bir özlemdi,
Bir aşktı,
Kenanların,
Samihaların,
Ekremlerin,
Fatih Sultan Mehmedin.

O uluların bıraktığı,
İzlerin hepsi sende,
Saadetin hazin lezzeti,
Bende..

Ey güzel İstanbul!
Kaybettiğimiz o koskoca
İhtişam,Muhteşem Süleyman
Osmanlı nerede?

Nerede gemileri karada yürüten
Erenler?
Nerede Ulubatlı Hasanlar?
Nerede seni deli gibi
Sevenler?

Ezelden beri,
Ben hep seni sevdim.
Taş kaldırımlarında yürüdüm,
Diz boyu karlar kürüdüm
Fatih'te.

Emirgan'da,Piyer Loti'de
Çay içtim.

Sarhoş oldum kendimden,
Geçtim.
Gözlerimden akan yaşları
İçtim.
Yahya Efendide...

Masmavi sularında deniz kuşları gibi,
Ağır ağır yürüyen tekneleri,gemileri
Gözledim.

Eyüp Sultanda derdime derman
Aradım.
Koca Sultanı çok sevdim.
Özledim.

Sevdiklerimin
Yollarını gözledim.

Yağan karlarda izlerini,
Gece ayda,gülen gözlerini
Aradım.

Kaybettiğimiz o koskoca tarihe
Ben hep ağladım.

İstanbul ey güzel İstanbul!
Bir yürek yanığı var
Bende...

Korkuyorum! Çünkü,
Herkesin gözü,
Sende.

Fransızın da,İtalyanın da
İngilizin de,

Sevgin olduğu müddetçe
Şu bedende,

Hep var olacaksın
Sen,

Şu koskoca,
Evrende...

Kimse kem gözlerle bakamayacak
Sana,
Senin aşıkların yürüyecek
Omuz omuza,
Hep yan yana,

Tanrım ömür verdiği kadar
Aziz millete,
Bu cana,

Yeni Fatihlerin,
Ulubatlı Hsanların
Olacak.

Sana söz veriyorum
O surların
Hiç yıkılmayacak.

Şimdi bırakıyorum
Yazmayı
Gözümden yaşlar akıtarak,

Sana sana geliyorum
Ey güzel İsanbul!

Seninle ağlayarak...
Seninle coşarak...