Ey Güzel İnsan Sen Sen Ol...

Ey sevgili insan!
Sen sen ol, kesme yüce yaradan ile irtibatını!
Taht kurdurma gönlünde, fani dünya hayatını!
Ne pahasına olursa olsun, asla ve asla unutma!
Nefsin şeytani heves ve arzuları, çar çabuk yorar gönül atını.

Ey sevgili insan!
Sen sen ol, yaşadıkça, aşk ve şevkle zikret yüce yaratanı!
Bir kelebeği gördüğünde, kâinatın sahibini derinden tanı!
Baki âlemde, sana hiçbir faydası olmaz,
Bu üç günlük fani dünyanın, şöhret ve şanı.

Ey sevgili insan!
Sen sen ol, gösteriş ve riyadan uzak tut kendini!
Ne kadar mahir olursan ol, yenemezsin iblisin fendini.
Gümbür gümbür akan, gönül tarlalarını sulayan, pınar ol!
Ama taşırma, sevmeyi şiar eden insanlarının, sabır bendini!

Ey sevgili insan!
Sen sen ol, incitme insanı asla, ve yıkma gönül evini!
Yarına bırakma, bugün yapman gereken görevini!
İnce eleyip sık dokumaz, aklını başına devşirmezsen,
İstesen de terbiye edemezsin, nefsin azgın devini.

Ey sevgili insan!
Sen sen ol ihmal etme yüce Allah’a olan kulluğunu!
Şükrünü ziyadeleştir, gördükçe nimetlerin bolluğunu!
Nedamet duyar iki gözden iki çeşme ağlarsın,
Yaşarken görürsen, sevdiklerinin yanında olmadığını.

Ey sevgili insan!
Sen sen ol, mizanın önündeki hal ve ahvalini unutma!
Acından öleceğini bilsen de, haram lokma yutma!
Dünya nimetlerinin tamamını verseler bile,
Rahmani çizgiden, taviz verip de kişiliğini satma!

Ey sevgili insan!
Sen sen ol, sayılı ömür miadını geçirme boşuna bil kıymetini!
Sabırla bekle her daim, şanı yüce yaratanın af ve merhametini!
Neye mal oluyorsa olsun üşenme!
Kazanmaya çalış, fikri güzel, gönlü güzellerin sevgi ve muhabbetini!

Ey sevgili insan!
Sen sen ol, bakmakla yükümlü olduklarını helalinden besle!
Mazlumların hakkını gözet, zalimleri tersle!
Sıkıntıdan ölecek olsan bile,
Göründüğü gibi olmayanları sevme, dost olma herkesle!

Ey sevgili insan!
Sen sen ol, muhabbet fedailiğinden vazgeçme!
İnsan görünümlü herkesi, kendine dost olarak seçme!
Kapı kapı dolaş, hayır ve hasene topla!
Topla ki nazik bedenini, dayanamayacağın narlara düşürme!

Ey sevgili insan!
Sen sen ol gönlünü rahmani muhabbetlerle doldur!
Muhammedi gül ol, dikenleri büyümeden soldur!
Ne kadar günahkâr olursan ol,
Unutma asla, her şeye kadir olan, Allah’ın af ve mağfireti boldur!

Ey sevgili insan!
Sen sen ol, tevessül etme kemiğine dayansa bile bıçak!
Durma bir an önce hayırlı işlerle cürümlerini yak!
Hangi hal ve ahvalde olursan ol üzülme!
Her daim durumu senden daha düşük olanlara bak!

Ey sevgili insan!
Sen sen ol, tefekkür et o daracık kabirdeki hal ve ahvalini!
Sen yaşadıkça, alma hiç kimsenin, ah ve vebalini!
Şahlanıp gitsin dörtnala gönlündeki rahvan atın!
Ama ne yaparsan yap, dost edinme kendine zalim ve haini!
01/Nisan/2016