Ey Güzel İnsan Şiiri - Hakan Balta

Ey güzel insan!
Mutluluk bir yarış değil ki
Ne ilk varan kazanıyor
Ne de sona kalan!

Bak işte bana
Koştum herkesten önce
Bak işte sana
Kaldın en sona
Hangimiz mutlu?

Gönlün dengi yanında ise
Sensin işte mutlu olan!
Uzaksa sana gözleri
Birde soğuksa o elleri
Kanar durur yüreğin geceleri!

Ey güzel insan!
İnsan bu yağmur misali damla damla yağar ya
Su gibi tek tek iner ya basamaklardan
Kaybolur mazinin en derinlerinde
Bir hançer saplanır göğsüne
Uzağa her daldığında,her andığında!

Yaklaşırken vedalar ağır gelir hatıralar
Kırar belinide ses edemezsin
Tüm sevişmelerden bir bakış kalır geriye
Gitme!

Ey güzel insan!
Bedenin benimle mi kalacak sanıyorsun?
Elinde senin olsun teninde!
Varsa dilimde bir dilek
Lal olsun dilim!
Varsa gözümde bir istek
Görmesin gözlerim!
Ruhunu çoktan aldım ben yanıma
Sevişirim ben onunla!

Ben sen olmadığında seni sevmişim!
Nefesin yok iken
Haberin yok iken
Ve hatta senin sevgin yok iken
Sevmişim seni!

Şimdi hangi ayrılık dize getirebilir beni
Hangi gidiş yok edebilir sevgimi
Hangi kötü söz acıtabilir ki içimi
Gökten hicran yağsa ne olur!

Her uzaklara daldığımda
Duyduğum her şarkıda
Ağustosun sıcağında
Şubatın kırağısında
Eylülün on yedisinde
Her nefesimde
Yaşarım seni sensiz!