Çocukluk çağını hiç yaşamadan
Düştün bir kötüye ey güzel insan
İyiye kötüye sen karışmadan
Verdiler kötüye ey güzel insan
***
Çocuksu yüzün de tebessüm vardı
Vardığın o yerler hep sana dardı
Gençliğin tüketen baranla kardı
Gittin bir kötüye ey güzel insan
***
Gelinlik için de saf ve masumdun
Boynu bükük kalan küçük yavruydun
Daha o yaşında sanki yorgundun
Ezildin kötüye ey güzel insan
***
Gözümden gitmiyor o gün ki halin
Nasıl çekecekler senin vebalin
Daha gün görmeden olmuştun gelin
Düştün o kötüye ey güzel insan
***
Ruhi abin seni unutmaz asla
Umutla başını göğsüme yasla
Hatırdan çıkarma günleri asla
İsyan et kötüye ey güzel insan.
22.12.2015/OLTU
Kayıt Tarihi : 22.12.2015 09:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!