Ey güzel anam... Şiiri - Yusuf Ziya Lebl ...

Ey güzel insan;
kanını, canını
ürettiğine sunan anam...
Sen ki, içinde gezdirdiğin,
acısını çektiğin yavruna karşı
bitmez ki sevgin
geçmez ki aşkın.
Ey güzel insan;
gözleri zemzem,
yüzleri güllerle yıkanası anam...
sen ki, göğsündeki helal sütle
bizi büyütüp, helallik veren.
Analık sevgisini kanımıza işleten
evlatlık borcunu kalbimize çizdiren anam...
Neden gözlerin dolar bizi görünce
inanmaz mısın hala büyüdüğümüze.
elinden gelse tutup ellerimizden
yatıracaksın ayaklarına ninnilerinle.
Ey güzel insan,
ey nur yüzlü anam;
büyüttüğünle öğünen
büyüdüğümüne inanmayan,
gözünde hala küçücük bir bebek
şefkate muhtaç bilen anam.
Neden inanmazsın
bizim de bir baba
bizim de senin gibi
bir ana olacağımıza.