Ey Güzel Şiiri - Tahsin Şahin Kul Seyyah

EY GÜZEL

Mahrem perdesini, aç gayrı güzel,
Ben sana vurgunum, geçmişten ezel,
Gönlümü bir bilsen, neler var neler,
Sen Şirin, ben ferhat oldum ey güzel.

Deli gönlüm gezer, dağda ovada,
Yoktur sendeki tad, şekerde balda,
Çok cefalar çektim, kaldım bu halda,
Sen Leyla, ben mecnun oldum ey güzel.

Erenler ceminde, eğlendim kaldım,
Aşk har'ında yandım, nar'ında pişdim,
Düştüm ben sevdana, eğlendim kaldım,
Sen ceylan, ben avcı oldum ey güzel.

Yola düştüm yolda, kaldım bi çare,
Gurbet beni salmaz, gidemem yar'e,
Can özümden yandım, oldum bin pare,
Sen Arzu, ben Kamber oldum ey güzel.

Kul Seyyah gurbette, yar'i sılada,
Açmış iki el'in, derin dua'da,
Mutlu ol sen güzel, iki cihanda,
Sen tabip, ben hasta oldum ey güzel.

Tahsin Şahin (kul seyyah)