Kaldırımlar şahitti peşinden koşmalarıma
Sokak lambaları şahitti arkandan ağlayışlarıma
Dünyam karardı gözlerine baktığımda
Git der gibiydi bana ey güzel
Gönül bu ya yanıyor ardından
Yanıyor kavrula kavrula
Aşık olmuştum ya ben sana
Dokunduğunda bir başka oluyordum ya
Gözlerine bakıyordum ya hani
Gözlerin kaçıyordu benden ey güzel
Gönül bu ya yanıyor ardından
Yanıyor kavrula kavrula
Yapraklarını dökerken ağaçlar
Kirpiklerim gözyaşlarını döküyordu
Çırılçıplak olurken ağaçlar
Ruhum soyunuyordu çırılçıplak
Seni çıplaklığınla sevmekse ey güzel
Gönül bu ya yanıyor ardından
Yanıyor kavrula kavrula
Fırtınalar kopuyorsa delice
Yağmurlar yağıyorsa serince
Bulut çökmüşse üzerime
Azrail dayanmışsa bedenime
Kıyamet kopsa bile ne fayda ey güzel
Gönül bu ya yanıyor ardından
Yanıyor kavrula kavrula
YAZAR SEMİH BAYBORA
TARİH 04\12\2012
Kayıt Tarihi : 7.6.2018 19:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!