Ey Güzel Şiiri - Fazilet Özcan

Bırak Saçlarını öyle dağıt ki savrulsun
Rüzgarlarda ey güzel
Güzel yüzünü kimse görmesin göremesin

Gözlerin ıslansın biraz nemlensin
Yağmurlarda yağsın Ey güzel
Sırrını kimseler bilmesin,bilemesin

kapat gözlerini açma bakma dünyaya
Kanmayasın ey güzel
Yalan dünya gönlüne girmesin giremesin

Kendinemi küskünsün yoksa banamı
Dermansın Ey güzel
Bitmeyen dava artık sürmesin, süremesin

Dilleremi düştün yalan dillere
Sen değildin ey güzel
Düşen dillerdi yerlere karıştı çöplere

Ruhunda ağırlık gönlün'mü kırık
Ey güzel
Yol bilir'demi geldi bunca hüzün
Bir düşün...
Ah sen bilmessin bilemessin
Ey güzel
Sen ki Rabbinin sevdiği bir gülsün
Senin ki dünyaya yaraşır bir hüzün...