Ey Gurbet Şiiri - Alper Yağmur

Bir anlık yaşamak da ölmek de
Yaşlar dökmek ardından
Cansız bir bedene
İnsan bir kere ölür
Sevmek bir ömür
Özlemek bir ömre bedel
Gökyüzüne yine çökmüş karanlık
Yıldızları sönmüş bir gece daha
Pencere kenarlarından sızan rüzgar
Çileli melodisi seven kalplerin
Ayrılık arefesi son gece
Uykusuz şafak sökmekte
İnsanın içini titreten
Yürekleri sızlatan yer burası
Anaların yavrularını uğurladığı
Gizli gizli ağlayan sevenlerin
Göz göze gelmek için fırsat kolladıkları
Masum bakışlı sevgililerin
Vedalaştıkları yer burası
Gurbete bir yiğit uğurlanır
Ardından sallanır eller
Gözyaşları toprağa karışır
Memleket buram buram burnunda tüter
Ağlasan dertli derler gülsen deli
Dert mi ağlatır sadece insanı
Mesafeler buradan sıla arası
Gözleri kokusu saçları hayalinde
Kömür karası kaşları yürekte
Tutamamışsındır kendini belli
Çok sevmekte ağlatır insanı
Bir inşaatta işçisin
Akşama kadar çalışırsın
Yemekte yine peynir ekmek zeytin
Altı kişilik ufacık kulübe
İçindeki şu hasret olmasa
Her şeye razısın
Aynı yerde çalışıyoruz
Gönlü temiz bir arkadaş
Bir oğlu olmuş
Babasının adını koymuşlar
Öyle sevindi ki bana sarılıp ağladı
Bir hafta sonra bir haber daha
Rahmetli olmuş babası
Yine bana sarılıp ağladı
Yaşamanın hem sefası hem cefası
Bunlar hep sarmaş dolaş
En dayanılmazı da ne biliyor musun kardeş
Yanlarında olamamak diyordu
Gözleri yaşlı bir arkadaş
Vuslat olmasa geçmez günler
Acılar unutulup gitmez
Ümitler hayallerde canlanmasa
Yaşamanın bir sebebi olmaz
Seni bekleyenler olmasa
Umut olmasa fedakarlık olmaz
Merhamet olmaz sevgi olmasa
Ağla arkadaş ağla
Dökülen yaşlar varır sevdiklerine
Göster onlara sevdiğini
Söndürsün yüreğinin ateşini
Ağlama diyen bir ananın ağlayan gözleri
Bir sabah gürültüyle açtık gözlerimizi
İntihar etmiş bir arkadaş
Ardında bir çift göz bırakıp
Öyle gelmiş gurbete
Neydi sebep cana kıyacak
Tek çare ölüm olacak
Dolabından çıkan bir parça kağıt
Öyle acıtıyordu ki yaralı yürekleri
Canlar titretiyordu içine sığmadığı bedeni
Şöyle diyordu seven arkadaş
Memleketten haber geldi
Ağlayamadım bağırıp çağıramadım
Dünya basıma yıkıldı
Ey yer gök beni dinleyin
Sevmelere doyamadığım yarim oluyor gelin
Yıllanmış şarap gibi ömrüm eskimişken
Zamanla erirmiş ruhu sarmış beklerken beden
Tek tek anlıma kazınırken geçen seneler
Seven neden en çilesini bulur getirir
Ey yer gök beni dinleyin
Sevmelere doyamadığım yarim oluyor gelin
Senle ruhu saran ben bende eriyor
Ama senin uğruna inadına seni seviyor
Nedenlerle akıp giderken hayat
Ha geldi ha gelecek memat
Şu ben bende kalan bedende yanar
Ansızın hayalime düşen gözlerin yakar
Ey yer gök beni dinleyin
Sevmelere doyamadığım yarim oluyor gelin
Bu gecede yanmış bu yürek
Uyanınca kadehlerde izmarit
Tıka basa dolu yürekte söndürülmüşler
Havada duman içimizde acı
Gözlerde kurumuş yaşlar
Kesilmiş yine bu bedene cezalar
Bu gece diğerlerinden farklı
Bir avuç dolusu izmarit
Öylece duran boş kadehler
Sen olup içime dökülmüşler
Ey yer gök beni dinleyin
Sevmelere doyamadığım yarim oluyor gelin
Seher vakti hafifte rüzgar varsa
Sen sahipsiz sokaklarda tek basına
Bir kuşun huzur veren nameleri
Derbeder eder bu vakitlerde seveni
Senin aşkınla ölmek
Eğer bu ise seni sevmek
Ölüm senin yoluna gelsin
Yeter ki bu gönül
Seni severek ölsün
Ey yer gök beni dinleyin
Sevmelere doyamadığım yarim oluyor gelin
Yeter arkadaş yeter
Sus ne olur
Kalbim yerinden çıkacak
Nefesim kesiliyor
Gözlerimden dökülen yaş
Ömrümü eskitiyor yavaş yavaş
Anlamasa bile Leylalar
Arkadaş boş ver
Mecnunsun ya o yeter
Hayat derdi tutar getirir
İnsanı yer bitirir bu zehir
Gurbet çileye açılan bir yelken
Omza bir de özlemi yüklerken
Kimi sevdiği uğruna ölür
Kimi vuslata gün sayar
Umut dünyasında her şey akar
Geriye dönmek imkansız
İleriye bakmak cesaret ister
Gurbet seven gönüllerin çaresizliği
Bedende çırpınan yüreğin kimsesizliği.