Ey Güneş Şiiri - Mehmet Ufuk Peker

Ellerimden kayıp giden zaman
Sana söyleyecek yeni türkülerim vardı
Anlasaydın beni
Yaslanabilirdim sana
Ancak türkülerin günü
Erken bitti

Kaygan zeminler ülkesi
Dinleyemediğin sabır gülleri
Açamayacak uzun bir süre
Çünkü damarlarındaki kan
Bu kadar hızlanmışsa
Bil ki yalnız korkudan

Düşleri rüya tutsağı ateş
Boşuna kendini yorma
Umuttan değil bedenlerin çırpınışı
Öfkesi kendine atmakta
Yolları önünü göstermiyor
Her pusula kendi kuzeyini överken

Nerdesin ey güneş
Bilgisayarlar, gazeteler,
Internet kavşağında
Hayatı ıskalayan soluklar
Göstermezsin kendini
Sen yoksun artık
Gerçekler kandırmıyor
Açık göz cahilleri

Sen oklarını savur dur
Geçmişin kaçak tanrısı
Şirinlikler yağdır gençlere
Oklarının gücü bir gece
Daha fazla ok yağdır
Daha fazla uyuşsun bedenler

Bir topun ardında kayboluyor çaresizlik
Sıkış tepiş dans pistinde diniyor yalnızlık
Yoksa ütopya
Yoksa gelecek
Yoksa inanç
Her damara enjekte edilebilir umut

Payıma düşen yenilgi
Aldım kabul ettim

Ey söyle nerdesin
Nerdesin güneş
Neslim sana tükendi
Sen enformasyon kasırgasında kayıp
Senin neslin kime tükendi