Ey gün sende giderken!

Gün çekilerken
Sessizliğin idrakinde
Nezaketin asudeliğinde
Gidişin geleceğini anlatıyor

Her haliyle mest ediyor
Himmeti her daim önceliyor
Kahır içinde asla nefeslenmiyor
Onu biliyor bir aşk ile yöneliyor

Güneş ki kahharın
Ateş ki ne kadar yalın
Onsuzlukta neyi ararım
Onunla bakar böyle akarım

Ne muazzam bir arz
Hikmeti içinde alınan haz
Aşkın kemaliyeti alınınca baz
Asla bulunmaz halin içinde naz

Öyle yüce bir kudret ki
Bendin içinde ki hikmeti
Muhakkak ki ahir düşünmeli
Ona ait olunduğu elbet bilinmeli

Ömür kimin eseridir o anılır
Tefekkür olmaz ise kahır yaşanır
Hevesler bir hadsizlik içinde kıvranır
Can usanır gönül nazlanır aşk uzaklaşır

O can ki seni anlatır
Bilinç ile anlam kazanır
Seni kurtarır hazzı yaşatır
Hamd ile bir vuzuha kavuşturur

Ne gül sende açmaz gönül
Dikenle bütünlük içindedir ömür
Bir günah içinde geçiyor heyhat sil
Merak içinde seril seni var edeni bil

Heveslerin zindeliğinde
Zevkin en nadide mayilinde
Seni terk edecek ruh ikliminde
Nefeslerin birinde bitecek mühlette

Bil ki seni bekleyen olacak
Sana öğrenemediğin sual soracak
Haşyet senin ruhunu ne çok kuşatacak
Akıllar duracak mana nedametle aranacak