Ey Güloperi Şiiri - Emrah Ağar

Ey gül kokusu içimdeki bende delirtiler hakikati konuşuyor
Çaresiz aminler diliyorum durmadan ümidin dualarını yetiştiriyorum hakka
Senin hülyalarinda ruhuma yokluklarimin karabasanlari çöküyor
Kalbimin aleminde kopan kıyametler
Narı cahimden beter yangınlarda mahşeri yasatiyor

Ey tenimin soğuk ve üşüten yangını sevdana kül olamıyorum
Seni Silmeye zalim gayretler icinde kahpe felek kara yazgıma edecek isyana mecal bulamıyorum
Candan ileri meşk etmişim ruhuna
Gönül dünyamda yarsizligimi tamam edemiyorum
Aşkın membagin da sensin ab-ı hayat kana kana doyup susuzluğumu dindiremiyorum

Ey gönlümün her dem cemresi sensiz her ezayi bedenime bela her ezani saydimki canima sela
Yokluğunda düşerim tutkumun dipsizligine olurum mecnundan ote divane bulamam ömrüme deva
Bir sen varsın vehmimde ırak olma fehmime ruhum kalbime uçsuz Susuz kerbela
Nefesime heves değilsin emanet canımda nefeslerine varlığina düştüm kalamam ki muptela