İstanbul yar hüznünün eşiğinde
Gönlü hasrete düçar aşk beşiğinde
Ehlibeyt gülleri yola düşüyor
Menzile zamanın aşk güneşiyle
Bilemedik kadir bilmedik kıymet
Siz gönlümüze tac aleme ziynet
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.