Ey Gül-i Zar Şiiri - Engin Baltacı

Ey gül-i zar!
Güneşin gündüzü aydınlattığı gibi,
Kalbimi nurlandıran sevgili...
Yollar engel olsa da kavuşmaya;
Sevgiyle ilik ilik dokunmuş sabır,
Yetmez mi mahzuru savuşturmaya?

Ey sevgisi gönlüme nüzul edenim!
Uzatsana göğe doğru elini.
Tut,bulutların sardığı,
Hayallerin yuva kurduğu ikbalimi.
Beyhude bir ömürdür;
Hasretinle geçen her an.
Civanlığımda dayanmaz buna can,
Ver pamuk elini,bitsin bu gam.

Ey kalbimde zuhur edenim!
Uzaklaşma...
Teselli ol yazgıma.
Hazan oldu mevsimler,
Hüzün doldu seviler...
Uzaklaşma;
Ey sayrılığımın eczası,gel! ..

Ey gül-i zar!
Firkatinle yanarken yüreğim,
Kalbimi kalbine bahşedesim var.
Vuslatını umarak bitab düşerken bedenim,
Ömrümü yoluna hibe edesim var.
Bekletme,ırak tutma arayı ey Yar!
Emrihak var,beklemek; muhabbete zarar...

Ey benim tasviben gönlüme Yar bildiğim!
Gönül gahıma akseden vaveylam...
Bayındır bir kent misali,
Gönlümü şereflendiren huzurum...
Naçiz bir yolda kılavuz olmak yerine,
Vakur bir aşkın kölesi olmayı seçtim.
Gel,Ey sümbülleri kıskandıran sürurum,gel! ..