Ey gül Şiiri - İlhami Bulut

ey gül,

sen niye açıyorsun ey gül
yârin eline geçmek
yoksa süs olsun diye mi
sen niye açıyorsun

endamın bahçe dolusu
dikenli kuruntunla
tıpkı sevgiliye benziyorsun

bana yağmur gibi aşk yağıyor
ben de şairim güya
açamadım kalbimi
sen niye açıyorsun

gerdanlarda işin iş
namahrem nedir bilmiyorsun
çözemedim yar düğmesini
intizar aldın benden
kuruyup gideceksin kitaplar arasında

bülbül umurunda mı senin
gerçi
kurusan da şiir oluyorsun
diken kanı olmak için aşka
yoksa
inadına mı açıyorsun
ey gül