Ey Gül! Şiiri - Cahem Eser

Ey gül!
Eğme başını öyle mahsun
Sarp kayalar değil vatanın
Bir al kuyu, bir ak kuyu
Sevginin yanağında derinleşen
Derinleşen çukurdur
Anavatan'ın...

Rengin pembe
Rengin kırmızı
Dikeninden midir bu mağrur bakışın, mağrur duruşun
Yoksa sevgilinin avuçlarına dokundurduğun veda busesinden mi?

Bir bekleyiş
Bu bekleyişin adı yok.

Sakla kanayan yaralarını
Sakla! Kimseler görmesin
Yerle yeksan olmasın mağruriyetin

Sen sevgiliye dön yüzünü
Güneşe dön; güneşime
Bilmez misin ey gül?
Sevgilide atan gönlümdür

Bir yıldız
Bir su damlası olsaydın eğer
Bu kadar eğilip bükülmezdin belki de...

Martılar sana hasret
Bülbüller sana hasret
Aşık maşuka hasret...
Koparıp at dikenlerini
Sona ersin bu hasret
Artık yeter
Yeter!
Toprağında vuslat yeşert.....

Cahem Eser
Kayıt Tarihi : 17.6.2017 00:32:00