Ey Gül Şiiri - İsmet Zeren

Anlamsızdı direnmek seslenişine ey gül
Mağrur zaman bahçelerinde
Kaybolan sesimizdir bizim

Ensari soyundan gelmesede hıçkırığımız
Göz yaşlarımızdır akan
Yanaklarımızdaki çizgi selinden aşağı

Ya bittiğinde ne olacak su
Gözlerimizdeki eylemsiz çocuk sesleri
Fırtınalarda ki tren çığlıkları

Lodoslar susacak mı iskele kahvelerinde
Hayır diyeceksin biliyorum
Bu kaçışlar kervanına

Arayacaksın her zaman
Benim içindeki o krmızı isyan gülünü
Kokusunu hayli kuvvetli duyuyorum

Sim işlemeli tül beyazı sabahlarda
Güneşin altın nal sesleriyle
Sınırsızdı keyifleri
Yüreğimdeki haram meleklerinin

Söylemiştim ya
Direnmek boşuna seslenişine ey gül
Bir kırık plağın çizgilerine takıldı gençliğimiz

Gizemli kar topu oyunlarında
Saklı yürek taşlarımız
Mavi ve billur

Belki biraz şüpheli
Efkarımız o bahçedeki bübülünkinden
Belki biraz zig zag çiziyor kaderimiz
Ama sana direnmek boşuna ey gül
Ve seni takmamak ömrümüzün yakasına