Ey Gözleri Ahu Şiiri - Ali Osman Arslanoğlu

Ey gözleri ahu ey kaşı kalem!
Neden bu aşkımı küle çevirdin?
Ağzından çıkardın bir tatlı kelam
Onu da zehirli bala çevirdin.

İstemem olayım seninle kardeş
İstemem bir ömür uzakta bir eş,
Çünkü yollarıma hasretten ateş
Döküp te külleri yele çevirdin.

Sen sefa sürerken bense biçare
Çare kedi oldu derdimse fare,
Gez-dolaş diyerek bir de avare
Yâr beni kırk türlü hala çevirdin.

Tak takıştır aşkı zülüf kaşına
Sür alev rujunu dudak başına,
Ve ben kıyamazken damla yaşına
Sen pınar gözleri sele çevirdin.

An oldu darılıp kaşını eğip
An oldu aşkını naza beleyip,
Nasılsa bu benden ayrılmaz deyip
Yâr beni Mecnuna çöle çevirdin.

Üzersin Arslan'ı sorarım neden?
Unutma, gelmekte dünya geriden,
Kopardın dalımı en taze yerden
Naçardım biçare kula çevirdin.