Ey Gözel Şiiri - Efe Can Gümüş

Bir hüsün ki, aldı məni məndən,
Eşitdim ki, yar şimal eldən.
Razıyam, günahsa səndən,
Sənlə dərdlərə qurban, ey gözəl,
Bu şair sənə eyləsin qəzəl.

Sən yoksan ne etse düzəlməz belim,
Sənin adın deməsə, lal olar dilim.
Sənə sığal çəkməsə kəsilər əlim,
Sənlə acıya qurban, ey gözəl,
Bu şair sənə eyləsin qəzel.

Neyləyim Təbriz'i, yar məndən uzaq,
Gəl yarım həmişə, yan yana duraq.
Sən yoksan deyə Bakı da quraq.
Sənlə qıtlığa qurban, ey gözəl,
Bu şair sənə eyləsin qəzel.

Mənə xoş bir sədadır adın,
İndi anladım mənasın, yadın.
Sənsiz aş belə itirər dadın,
Sənlə Zəngilan'a qurban, ey gözəl,
Bu şair sənə eyləsin qəzəl.