Ey gönül vazgeç hevesten, hevanın her çe ...

Biliyorum neler hissettiğini

Ah u zar ettiren en sıkıntılı halleri, boyun büktüren vakti

O vakit akıl kar etmiyor, irade zafiyete meylediyor, izan sukut ediyorsanki

Çekimser bırakan, endişeye yol açan, acabalar sokağında yalnız bırakan vehimlerdir diyelim, velev ki

Düşlemek bile bazen yetiyor

Düşünmek için fikir ve görgü kim bilir neler istiyor

Merak neden sürur ve huzur bahşeden latifliğe sükûnet içinde sevketmiyor

Niçin Nefs korku ve paniğin içine çekiyor, asılsız bir macera yaşatmak için neden bu halimi icbar ediyor

Akıl, kalbin sezgisi, ferasetidir

İdrak, dimağın vazgeçemediği, onun için ceht ettiği şirazedir

Ahlak kalbin ve vicdanın saadet bulduğu ahenktir, inanç konusunda çaredir

Umut, aklın ve idrakin muvazenesinden neşet eden taleptir, emel ömürden biçilen ve zor edinilen bir istektir

Her nefes hesabıyla makbuldür

Vaktin sultanı, üşüten lahzalar içinde gönülden ne bekler, o an dürülür

Alnının şakından ter gelmeden, damardan kan çekilmeden, korku kalbime düşmeden panik görülür

Ne kadar vehmetsen, keş keleri derleyip neşretsen, en yakınlarını gözünün önünden geçirsen bile, artık zaman kadrine yürür