Ey gönül tahtıma kurulup oturan Sultanım ...

Sonrası işte böyle sıcaklardan kavrulmuş, dudakları çatlamış, yürümekten bitap düşmüş ayaklarım.
Bir damla su, bir parça rüzgar, bir parça ekmek diye seni sayıklarım.
Gördüğüm seraplar dan, işittiğim seslerden,nazarıma gelen düşlerden seni ayıklarım,
Ey gönül tahtıma kurulup oturan Sultanım Han'ım Serdar'ım ben sana hayranım.

Gemiler gidiyor ey yar bak ben kalıyorum,
Kervanlar gidiyor, kuşlar göçüyor bak ben kalıyorum.

Kalıyorum elbet yüreğime batmış mızrağın la,
Kalıyorum elbet ruhuma işlemiş kokunla,
Kalıyorum elbet mısralarımla şiirimle,
Git desen kovsan söv sen de kalıyorum yarim...

Söyleyemediğim sözlerim var gözlerimde gizli,
Ne düşlerim var oysa bir bilsen hep bizli,
Her kabusum da sensizliğin izleri,
Tutmaz olur hasretinle kalemimin dizleri,
Hep hasret yazacak değil ya sevdiğim.

Dolunaydan bir parça misali cemalinle karşımda duruyorsun,
Her bir bakışında kirpiklerin ok olup bağrıma vuruyorsun.
Benden bir başkası seni böyle sever mi sanıyorsun,
Ben seni Fatih'in İstanbul'u Eyyübi'nin Kudüs'ü gibi sevdim...