Mecnun gibi âh edip çöllere vurdun,
Rabbim içinde, sen nerdesin ey gönül?
Dağlara-taşlara, ol kuşlara sordun,
Rabbim içinde, sen nerdesin ey gönül?
Sen Kâinatın defterisin bilesin,
Benliğinden tüm kötülüğü silesin,
Bırak, azgın nefsin çeksin çilesin,
Rabbim içinde, sen nerdesin ey gönül?
O’nsuz Cihan ve can gerekmez ey cahil,
Bilir, Hak’kı isteyen her aklı kâmil, Gönül,
Allah’ın has evidir ey gâfil!
Rabbim içinde, Sen nerdesin ey gönül?
Sırat-ı müstakim düz yoldur geçelim,
Râb kısmet etsin Âb-u Kevser içelim,
İlâhî aşkta gül olup artık açalım,
Rabbim içinde, sen nerdesin ey gönül?
Düştüm ilâhî aşka yüreğim yanar,
Dilim zikirde daim Allah’ı anar, Mevlâm,
OYTAN Muammer aşkını sınar,
Rabbim içinde, sen nerdesin ey gönül?
Kayıt Tarihi : 20.2.2018 00:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!