Ey Gönül Kabem Şiiri - Şadan Yenişafak

Gözlerim kapalı gafletten kördüm
İlahi rızayı ben sende gördüm
Hakka muhabbeti kalbime ördün
Sen Resul torunu nakşi gülüsün

Başka biri varmı Rahmanla naz'da
Öyle bir gönülsün her an niyazda
Dedeni hatırlar gibi mahsundu
Makamı ibrahim o son namazda

Dönersin ruhunla aşkla tavafta
Ceddine sevdan ilk günkü aşkta
İçimdeki ateş seninle sönsün
Mervede sefada gönlüme akta

Her adım atışın ceddin izinde
Bütün güzelliğin onun gizinde
Akabe yeniden hayat buluyor
Ey gönül kabem senin elinde

Yürürsün Ravzada deden misali
Zerre zerre sende ceddinin hali
Kimler özlüyorsa Habibullahı
Sende o güzelin nurlu cemali

Yolunu gözlüyor cennetül baki
Duaların Rahmet sen ise saki
Bilali habeşin ezanı gibi
Ol Resul yeniden gelmişti sanki

Boş değil o makam boş değil yeri
Hicretin getirdi o ilk hicreti
Yaşarken kainat zulüm illeti
Sende tattı alem bu saadeti

Bir muştu aldınmı ey gönül kabem
Bir çare kurtuluş bekliyor alem
Benim kardeşlerim dediğin ümmet
Feraha erecek senin elinden