Ey gönül, arsız olma, ağla kendi haline!
Kin ve nefretle dolma,sahip ol diline!
Seherlerde aç ellerini yüce Allaha!
Seni cehennemlik eden günahların belki siline.
Ey gönül, hayasızca gülme,ince ele sık doku!
Dolaş gül bahçelerinde, gelsin senden güzel koku!
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta