Ey gönül! Şiiri - Selim Adım

Gön içinde sanırlar, seni değil mi gönlüm?
Bilmezler ki sığmazsın, ne çuvala ne kaba
Aciz nefsin peşinde, geçirirsin hep ömrüm
Farkına varmalısın, çekilmeden hesaba

Dünyalara sığmadı,bir sende buldu huzur;
Damgası ötelerde, mazrufu üzre zaman
Sevmeyi bilenlere, makamı dünden hazır
Severken sevilesin, nefrete verme aman!

"Gönül" dediler sana, başka isim arama
Girmesin o saraya, sahibinden gayrısı
Karartmadan ışığı, merhem olsun yarama
Tabip falan istemem,taze iken ağrısı

Ol ismine müsemma, aşk ile dolsa insan
Şen olur arz u zemin,kavgaya vakit olmaz
Gönlü temiz olanda,olmaz ki kirli lisan
Şakır bülbül dem'inde,kimseye korku salmaz

Hakikate erenler, o gönle koşa gider
Daldan dala atlamaz,yolu yeganedir hep
Safi olan o yerde,gönüller coşa gider
Sözüm sanadır gönlüm, arama başka sebep