Ey Gönül Şiiri - İsmail Recep Nur

EY GÖNÜL
Sanma ki unutur,delice seven gönül,
Derdi kalbine gömdü,için için yanar gönül,
Bir akşam üstü ansızın,çalarlarsa kapını,
Koşa koşa haber al,öldü ey gönül!
.........
Kopartmam takvimin,gittiğin gün yaprağını,
Bakar bakar yanarım,ararım dert ortağımı,
Bu dert beni bitirir,tutamam göz yaşlarımı.
Akar akar biterse,bitti ey gönül!
.....
Yazsınlar mezar taşıma,bu bir sevda delisi,
Yemiş ömrün bitirmiş,tükenmiş sermayesi,
Gelir se bir gün,kabri başına,o güzel sevgilisi,
Bakar bakar giderse,geldi ey gönül,
...........
Susmasın şahit olan o uykusuz geceler,
Birer birer dile gelsin,o şişeler kadehler,
Eline geçerse bir gün,bu nağmeler dizeler,
Okur okur geçer se güldü ey gönül!
.......
İstemem üç günlük se,istemem asla seni,
Dilerim Mevla'dan ebeden versin seni,
Mahşerle yarim olasın,bu dertse onun bedeli,
Yarelerim savar o gün,Dindi ey gönül.
12.5.00 Diyadin