EY GÖNÜL!
Divaneler gibi çoşup çağlarsın.
Hakk'ın huzuruna varsana gönül.
Mecnun gibi çölde gezer ağlarsın.
Rabb'in dergahına girsene gönül.
Hep ömrünü verdin heves hevaya.
Bağlamış bendini yalan dünyaya.
Temaşan yükselmiş arş'a semaya.
Arş'ın sahibine baksana gönül.
Hazan yaprağında rüzgara döndün.
Coşkun akıp giden sellere döndün.
Hak aşkıyla tozan yollara döndün.
Gönül sultanına dönsene gönül.
Zehirleri bade diye sundular.
Yalana dolana bakıp kandılar.
Dünya fanisine hep aldandılar.
Faniden Baki'ye dönsene gönül.
Kur'an daim bizim rehberimizdir.
Güllerin efendisi önderimizdir.
Ashabın hepsi de serdarımızdır.
Bedir'e Uhud'a baksana gönül.
Hisari aşkından yanıp çağlıyor.
İki gözü çeşme daim ağlıyor.
Hastalık kaplamış hep bocalıyor.
Varlığın aslına dönsene gönül.
Tevfik TÜKENMEZ 14.08.2007 SAAT 10.52
Tevfik TükenmezKayıt Tarihi : 14.8.2007 11:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
selamlar,saygılar.
TÜM YORUMLAR (5)