Ey Gönül Şiiri - Zekai Aydın

Gece sessiz dışarıda kar yağar
Issız karanlıklar hayalin boğar
Bakarsın iyi günler bize de doğar
İsyankar olmayalım, sabredelim ey gönül

Kadehleri alıp da bade içelim
Şarabı içip de kendimizden geçelim
Gök yüzünden birer yıldız seçelim
Seninle samanyoluna gidelim, ey gönül

Rahat ol kafanı her şeye takma
Benzin sararmasın güneşe çıkma
Gözün rengi solar, yıldıza bakma
Yer yüzünde gezinelim ey gönül

Bakışların oktur, kaşın yay gibi
Gök yüzünde duran dolunay gibi
Bardağa boşalmış taze çay gibi
Gel birbirimizi içelim ey gönül

Öyle üzgün üzgün kenarda durma
Bura neresidir diye de sorma
Ayıbım var ise yüzüme vurma
Bırak onlar öyle dursun ey gönül

Küçük mendiliyle gözlerin siler
Gece sessizliğinde dilekler diler
Sabah şafağında bir kuzu meler
Onunla da ümitlenelim ey gönül

Bilirim senin de başka hayalin vardı
Gün oldu vücudun, başka heyecan sardı
O ümitler artık başka bahara kaldı
Gel yeni planlar kuralım ey gönül

Bilirsin insanoğlu hayalle yaşar
Hayaller yok ise ne ile yaşar
Gün olur bir gün sabır da taşar
Gönül de ferman dinlemez ey gönül

Tara saçlarını rüzgara bırak
Şöyle yanıma gel, nazlanarak
İçten gelsin, birazda hazlanarak
Biraz meşk yapalım ey gönül.

1997 Kadıköy/İstanbul
Zekai AYDIN