Ey Gönül! Şiiri - Hanifi Kara

EY GÖNÜL!

Gevrek olur, kırılır da düşersin
Çürük dala, ayak basma ey gönül!
Yâr sayma kendine, O'ndan gayrisin
El ipine, gönül asma ey gönül!

Bile bile nolur, haramı tatma
Haksızın, zâlimin; elinden tutma
Ne olursun, “kul” olduğun unutma
Sen kendi kendini, kasma ey gönül!

İlgi, bilgi, sevgi; îmanla dol da
Hiç gözün olmasın, ne sağda, solda
Seher vakti esen, bir meltem ol da
Deli poyraz gibi, esme ey gönül!

Yaklaş düşmanının, yanına kadar
Sen akıt son damla, kanına kadar
Boyun eğme diren, sonuna kadar
Zoru görür görmez, fısma ey gönül!

Yetimin, mazlûmun; âhını alma!
Zevke, eğlenceye; sakın ha dalma
Zâlimin zulmüne, seyirci kalma
Hakkı haykır susma, susma ey gönül…!

30/12/’18
Hanifi KARA