Ey gönül...
Sevdim bir kere...
Başka çıkarı yok bunun...
Sonu uçurum da olsa
Sevmekten vazgeçmeyeceğim...
Ey sevdiğim...
İki gözüm, iki kulağım
Söylemek istediklerim
Söyleyemediklerimsin benim
Gizli bir yarasın sen
Kanadıkça kanayan
Sızladıkça sızlayanımsın
Kaybetmek değildi korkum
Tek korkum, sana yenilmekti
Sana karşı güçsüz kalmak
Yıkılmak, dik duramamak
Sevgimi anlatamamak
Zamanım durdu yar
Dermanım kalmadı artık
Gece olur, başımı koyarım yastığa
Ama uyuyamam seni düşünmeden
Hayal kurmadan edemem
Ve ben seni severim
Seveceğim de...
Sonum olsa da ölüm
Kurusa da dilim damağım
Hep benimsin ve de hep öyle kalacaksın
Kayıt Tarihi : 9.10.2018 13:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Toz](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/09/ey-gonul-165.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!