Ey Gönül Şiiri - Selva Durmazemir

Ey gönül mahsunsun neden
Kimse anlamıyor mu derdinden
Bitap mı düştün kederinden
İsteyeceksen iste Biricik Rabbinden
Elin yine mi kaldı böğründe
Herşey gibi bu nimet de mı nazlandı gelince
Üzüyor mu seni kendi gönlünce
İste Rabbinden verir sana hersey Onun elinde
Ey gönül bu günler de geçer üzülme
Derdi veren Mevla birgün gelir alır merak etme
Söyle hangi dert bugüne kadar geldi seninle
Kimbilir Rabbin sana ne hazırlıyor sabret ve bekle
Sanar mısın ki ey gönül emeklerin olacak zayi
Mevla mutlaka verir mükafatını kimin emeğini ziyan etmiş ki
Bu dünya Ona imtihanlarla yaklaşma yeri
Ona sığın O bırakmaz hiçbir zaman Zatına sığınanların ellerini
Haydan geldik Huya gidiyoruz işte
Vardır mutlaka hayır şer diye bildiklerinde
Mevla Allah diyeni mahrum etmez hiçbir şekilde
Ey gönül sen sığın Alemlerin Sahibine
O öyle bir Varlıktır Yücelerden de Yüce
Bir yaprak dahi kımıldamaz emir vermeyince
Öyle bir kapıda bekliyorsun ki şükürle var secdeye
Korkma Rabbin bırakmaz seni naçar kaldığın yerde