Ey Gönül. Şiiri - Adem Kaçar

Ey Gönül!

Damlayken mekânın niye coşarsın?
AŞK bir fırtınadır çıldırma Gönül;
Nerde güzel görsen niçin koşarsın?
Mecâz yansımadır saldırma Gönül..

Mecâzi mahbûblar birer vesile,
O Hakîki Mahbûb denen temsile;
Aklın varsa kanma nefs embesile,
Allah'tan belâmı buldurma Gönül..

Nefsime harcatma gel sermâyemi,
Aşka düş de iyi bellet gâyemi;
Nefse uyma! Güzel et hikâyemi,
Kimseyi üstüme güldürme Gönül..

Bu nefismiş inan gerçek düşmanım,
Neye yarar sonra demek pişmanım,
Sen ol benim yalnız o danışmanım,
Amma kimselere bildirme Gönül..

Tarsûsî çok çekti çünkü elinden,
Hiç bitmek bilmeyen şu emelinden;
Başlatma mecâzi yâr güzelinden,
Saçımı başımı yoldurma Gönül...

"Adem KAÇAR - 29/07/2017"