Ey gönül Şiiri - Cuma Ali Çetin

Bak şu insanlığın durumuna bir...
Gülmeyi bırakta ağla ey gönül.
Yusan da gitmiyor gönüllerden kir...
İyilere gönül bağla ey gönül.

Hoş duygularını vermeden yele...
Benliğini güzel beşiğe bele.
Uzak dur karışma bulanık sele...
Sevgi deresinde çağla ey gönül.

Bunlara kaptırma sakın paçanı...
Sevme kargaşaya kucak açanı.
Elinden gelirse vahşet saçanı...
Tutup kor ateşe dağla ey gönül.

Dünyada modernlik ile çağdaşlık...
Demek değildir ki kayalık, taşlık.
Zulme son diyerek atıp bir başlık...
Şu arzda adalet sağla ey gönül.

Bakmak bir hatadır kulun rengine!
Ne çıkar söyleyin sevgi dengine?
Cumali sözlerim gönlü zengine...
Mazlumun aşını yağla ey gönül.