Ey Gönül! Şiiri - İkram Gökhan Akcebe

Ey gönül, gördün mü,
Huzur veren Handanı?
Nefesini, içine çek de,
Kalmasın Dünya gamı.

Herkesten gizli kalsın,
Eşiğinden eğilerek geç.
İsterse, hiç açılmasın,
Ol, o kapının mandalı.

Kendi kendinle konuş,
Lekesiz, elbiseler seç.
Altın simden dikilse de
Olma, Dünya'nın hamalı.

Gönlün kıbleye dönsün,
Ayakların O'na yürüsün,
Oturup vuslatı bekleme
Bak geçiyor, altın çağı.

Huşu içinde yaşarken,
Bir anda kanatlanıp uç.
Geride ne bir ah bırak,
Kalmasın, gurur tuzağı.