Ey Gönül-1 Şiiri - Hasan Kocamanoğlu

Ey Gönül,
Hırsla mutluluğu yakalamak istedin,
Olur, olmazların ardından koştun,
Para, mal, mülk, şan ve şöhretle coştun
Hani aradığın mutluluğun nerede?
Ama bir türlü görmedin, hani hoştun.
…
Ey Gönül,
Âşık oldun, eğlendin, çok sevdin,
Pembe hayaller içinde evlendin,
Otomobilin oldu, çocukların ve evin,
Hani aradığın mutluluğun nerede?
Yalnızlıklar içinde yaşayan bir devdin
…
Ey Gönül,
Hani, hiç bitmeyen arzuların vardı,
Hani sana, şu koca dünya bile dardı,
Hani bir yanın yaz, diğer yanın kardı,
Hani aradığın mutluluğun nerede?
Hayat; varlıkla yokluk arasında bir zardı…
…
Ey Gönül,
Kıskançlığını, nefretini yenmedin,
Ruhunun, özünün sözüne tınmadın,
Eline ne geçtiyse yine de kanmadın,
Hani aradığın mutluluğun nerede?
Hak’la, hakikatle hiç yüzleşemedin
…
Ey Gönül,
Olumlu bir bakışa sahip olmadın,
Olayların güzel yönünü görmedin,
Hayatın kontrolünü elinde tutmadın,
Hani aradığın mutluluğun nerede?
Doğru hedef ve gayeye yönelmedin,
…
Ey Gönül,
“Böyle geldim böyle gideceğim” dedin,
Aklını ve duygularını kontrol etmedin,
Yaşamdan, yaşamaktan tat almadın,
Hani aradığın mutluluğun nerede?
Talihe, kadere küstün de hiç gülmedin,
…
KM-140506