Ey gönlümün süruru,
Umutlarım sürgünde benim.
Kalmışım ölüm ile memat arasında.
İçim içime sığmazdı bir zamanlar,
Herkesi gönül soframda seve seve ağırlardım
Dost bildiklerimin sıkıntı ve kederlerinde hüzünlenir,
Ekmeği elinden alınmış çocuklar gibi ağlardım.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta