Ey Gönlümün Güneşi

bugün kalem son kez yazacak ve kırılacak
kalbim bir sevdadan daha mahrum kalacak
bugün olacak ne olacaksa bugün olacak
ve zaman duracaksa bugün duracak
ay yine doğacak ve güneş onu yine silecek
gökyüzünde yok sanacak insan ayı
oysaki o güneşde kaybolacak
ve işte sen de öyle kaybolacaksın bende
hep yürekte kalacak
ama parlamayacaksın parlayamayacaksın
senden daha parlak olanın yanında
insanlar yerine başkasını koydum sanacak
kimi kınayacak kimi kızacak
yoo kimse beni anlayamaz demiyorum
elbet birileride beni anlayacak
ama ne farkeder ki
kim ne derse desin
kim nasıl anlarsa anlasın
değişecek değil ya bende olanlar
sadece yorumlanacak işte
iyi yada kötü

lambanın ışığında mumu görmeden farkedemem
güneşin varlığında da ay için durum aynı
bugün güneş doğdu gönlüme direnemem
ay ne zaman engel olabildi ki güneşe
o kimseye sormadan gelir
ve gelme diyemez kimse ona
ancak hoşgeldin denir böylesine gelene
karanlık aydınlığın yokluğundandır
yoksa yoktur karanlık diye birşey
karanlık senin yokluğundur
ey gönlümün güneşi