Ey gönlüm yine kaldın mı kendi başına, sessiz sedasız düşünüyorsun değil mi?
Kendinden köşe bucak kaçmaya çalışırsın ama yinede dönüp dolaşıp kendi sessizliğinde dem mi vurursun.
Aştan kaçılmaz gönlüm ne yapsan faydasız. Kalemi elime alıp desem ki konuş gönlüm seni kağıda dökecek bir kalemim var. Bu sefer kelimelerim anlamsız kalıyor sana karşı. Kalbim acıyor , yüreğimde bir hüzün var , hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum ama onuda yapamıyorum, hep içine mi kapanacaksın gönlüm? Konuşmak, anlatmak isterken neden susmak istersin onu da bilmiyorum. Ey gönlümüzde olan yar kalbimin isteği hayatımın senin elinde olduğu, Her gönül birini sever AŞIK OLUR AŞKI BULUR diyorum. Gönlümdeki tek yara seni kazanmak için çalıştığım ama kaybettiğim aşk buydu...
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta