Ey gönlüm Şiiri - Ferit Battal

Özün neyse özündeki duyguları anlat, dilindeki kelimeleri anlatma,
dilindeki kelimeler özündeki duygularla bağdaşmıyorsa seni aldatarak hakikatten uzaklaştırır,
Hakikati özde yaşa,

Hakikat dilde değil özde yaşanır,
öz yanınca gönül yeşerir, dil susar gözler sevdiğini arar,
seven sevdiği ile gönül şehrinde buluşur,
dil susunca kalp yeşerir,
Ağlayan gönül gül diye yanar,

göz gönülle yarışır, Göz ağlar gönül yanar,

âşık maşukunu arar,
aşk ile yanan Hakka, ulaşır dil ile yaşayan beşeri tahta kavuşur

ser veren sırını gizler, sevdasıyla uğraşır,
Seven sevdiğiyle haşr olur.
Ene diyen bir kalp nefsini ala görür hakikat kapısını unutur, kibre düşer,
benliğinden dolayı kendi nefsini yargılayamaz kibre düşen kalp kararır
Kararan kalp kendi bedenini ala görür kendi nefsini yargılamaz
nefsin çıkarları doğrultusunda hareket eder
Sahip olduğu bedeni ilimle, inançla, ibadetle, ahlakla ihlâsla, adapla, edeple, ahkâmla, sabırla değil, de felsefeyle yönlendirmeye başlar
Kendi varlığını kabul ettirmeye çalışır nefsini aciz görmez,
Nefsini aciz görmediği içinde kemali küçülür. benliğe düşer
bütün yaptığı ve yapacağı işlerde ene …ene..ene diye konuşur yaşantısını ve sözlerini iç duygularıyla bağımlı hale
Getiremez o kişinin benliğinden dolayı o bedenin sahibi nefis olur ona hakikati anlatsan da anlamaz.
O beden sahibi yine kendi bildikleriyle ve kendi inanç doğrultusuda hareket eder akılla ilimle amelle ve ihlâsla değil, de,
Cehaletle, kibirle, benlikle kalbini yönlendirir
O insan taklitten tahkike geçemez bütün ömrünü hayalle geçirin
Ömrünü hakikat tan uzak delaletle arkadaş olarak geçirir
. İlimden amelden adaptan edepsen sabırdan sadakatten tefekkürden teslimiyetten uzak olan kalp
Aklını İlmiyle ameliyle değil nefsiyle, hisleriyle yönlendirir
Cahilane yönlenen nefsin yönlendirdiği akıl hakikati kenara bırakarak hayalle hareket eder
Hayal insanı felsefeye felsefe insanı vesveseye düşürür.
Vesveseye düşen kalp havfe ve yeyse düşer
Çok korkak olur
Aşırı korkan kalp Allahın rahmetinden ümit keserek sadece
Kendi duygularının ve bedeninin hesabına düşer
Haktan uzaklaşır hakikati unutur
Aşırı korkaklıdan dolayı ümitsizliğe düşer
Ümitsiz bir insan aklı dengede tutamaz havfe düşerek kalbi aklı zorlar zorlanan akıl ruhu ve bedeni yorar
Zorlanan akıl ve ruh hakkın rahmetinden elini keser ya küfre gider veyahut
Bedenin ve ruhun Aşırı yorgunluğundan dolayı aklı zay eder

Mevla’m bizleri nefsini tanıyıp nefsini ilmiyle aklıyla ameliyle imanıyla sabrıyla teslimiyetiyle terbiye edenlerden eylesin