Ey Gök Şiiri - Aslı Demirel

Bayramlaşan günle inatlaşıp
Ayak sürüyen tozlu yürekleri
Arındırmak için mi sağnaklaşıp gelişin

Şenlikli vitrinlere yansıyan çatık kaşların
Doyumsuz bakışların
Yansımalarını silmek için mi aralıksız esişin

Yoksa kıskandı mı
O kocamanlığın hüznümü
Şimdi sağnaklığında bir damlayım sadece

Ezilişlerimi unutturup güldürebildin mi
Ayazınla kavuruşlarınla işlesen de içime
Ben yine benim işte
Yüzümde gülen maskemle
Hep ağlar yüreğim

Sen de bilmezsin
Yağarsın üstüme
Daha bir çöker günüm gri ötesi renginle
Elbet an gelir dinersin
Ben hâlâ virane
Sen ışıldarsın
Ben karanlığa amade

Düzen hep bana kurar kumpaslarını
İki elim yetmez dağıtmaya saçmaya
Dört bir yan acı kapanı
Sana yükselmeyi de başaramam
Çaresizlikle prangalı ayaklarım
Unutulmuş kanatlarımla
Bilmem daha ne kadar
Buzulda yanar güneşte donarım...

(14 10 2007)