Ey Gizli Cânân Şiiri - Erdem Gümüş 2

Kâh-ı âsumanda, kâh-ı mehtapta,
Rahşân-ı suzansın, oy nazlı cânân.
Bazen şems batımı, bazen sabahta,
Sen aşka ezansın, hây hazlı cânân.

Öyle bir vecd ile, sevdim ki seni,
Od düştü sineme, yaktın sen beni,
Tarumar eyledin, kavurdun yani,
Sen aşkı yazansın, ay yüzlü cânân.

Samanyolu gibi, baktın gözüme,
Bir şimşek misâli, çaktın yüzüme,
Seherde mi doğdun? aktın özüme,
Sen bana sızansın, ey gizli cânân.

Hilal kaş altında, dizi gözlerin,
Bir kahve telvesi, suzi gözlerin,
Gözlerimde kaldı, izi gözlerin,
Sen gönül süzensin, mey gözlü cânân.

Kuğu boynun zarif, narince elin,
Kemer olsam sarsam, incinir belin,
Ne de tatlı söyler, dilrubâ dilin,
Sen bal mı ezensin, ney sözlü cânân?

Gündüz hayalimde, gece düşümde,
Hicran gölge gibi, daim peşimde,
Figani vuslatla, yokmuş işim de;
Sen benle gezensin, say gizli cânân.