Ey! Gecenin Karanlığı Şiiri - ibrahim Mutlu

Ey! Gecenin karanlığı,
Bulutlarını bana ver ki
Yorgan diye
Üstüme örteyim.

Ey! Gecenin
Esrarengiz karanlığı,
Ay ışığını ver ki,
Kararan dünyamı
Aydınlatayım.

Ey! Gecenin karanlığı,
Katar katar dizdiğin
Saman yolundaki
Yıldızları bana ver ki
Sevgi ışığı olarak
Avucuma alayım.

Ey! Aşık olduğum
Gecenin karanlığı,
Serin serin esen
Rüzgârını bana ver ki
Yanan yüreğimi
Serinleteyim.

Ey! Sırlarını çözemediğim
Gecenin karanlığı,
Bir daha bırakmamak üzere
Sıkıca sarıl ki bana
Dostum olarak
Kucaklayayım seni.

Ey! Gecenin karanlığı,
Bir sevgili gibi,
Okşa saçlarımı,
Sıcak dudaklara
Hasret kalan
Dudaklarıma
Buse kondur ki
Bir sevgili gibi
Seveyim seni.

Ey! Gecenin karanlığı,
Beni yalnız bırakma,
Arada bir de olsa
Kapımı çalıp
Gel ki
Dertleşelim,
Sırdaş olalım
Seninle…